W pamięci od września zeszłego roku utkwiły mi najbardziej dwa wyjazdy to bezdomnych: 1. Styczeń…
U bezdomnych w czasie pandemii.
W kalendarzu liturgicznym Towarzystwa Jezusowego, w dniu 18 sierpnia wspominamy św. Alberta Hurtado, jezuity działającego apostolsko w Chile. Za jego największe dzieło uważa się zapoczątkowany w 1944 r. ruch “El Hogar de Cristo” (Ognisko Chrystusa). Ten ruch zajmował się, i nadal to czyni, osobami ubogimi i bezdomnymi.
Wyrażamy radość, że w dniu takiego świętego patrona ludzi potrzebujących, możemy przedstawić opowieść – świadectwo o działalności grupy WŻCh z Chicago na rzecz tutejszych bezdomnych w trudnym okresie – w okresie pandemii. Przez 15 kolejnych tygodni, począwszy od połowy marca 2020, kiedy wszystko zatrzymało się, trzy osoby z apostolskiej grupy „Misje i ubodzy” postanowiły nie opuścić tych, którzy znaleźli się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji. O ich doświadczeniach dowiadujemy się z filmu zatytułowanego „Ja wiedziałam, że ja nie mogę zostać w domu”. Motto, które zostało nam zasugerowane, brzmi: Pan Bóg działa dla ludzi przez ludzi.
Film pragnie być zachętą lub inspiracją do wychodzenia z własnych zaciszy w kierunku tych, w których możemy rozpoznać „twarz Chrystusa” i „dzieci Boże”.
Do filmu zostały dodane napisy w języku angielskim w systemie YouTube.
Ten temat wyjazdu do bezdomnych podjęła internetowa stona Jezuitów w Polsce.
Pandemia, bezdomni i WŻCH w Chicago
W dniu 2 września 2020, Radio Deon z Chicago, przeprowadziło rozmowę, inspiracją której był film “Ja wiedziałam, że ja nie mogę zostać w domu”.
Ukazała się również notatka w języku angielskim na stronie jezuitów europejskich: https://jesuits.eu/news/1530-homeless-lives-matter