Wspólnota Życia Chrześcijańskiego (WŻCh) jest stowarzyszeniem katolickim, ruchem inspirowanym duchowością św. Ignacego z Loyoli. Naszą wspólnotę tworzą chrześcijanie: mężczyźni i kobiety, dorośli i młodzież, z różnych grup społecznych, którzy pragną bardziej naśladować Jezusa Chrystusa i współpracować z Nim w budowaniu Królestwa Bożego, rozpoznając Wspólnotę Życia Chrześcijańskiego jako swoje osobiste powołanie w Kościele.
Zmierzamy do tego, aby stawać się chrześcijanami bardziej zaangażowanymi w dawaniu świadectwa tym wartościom ludzkim i ewangelicznym, które rozwijają godność człowieka, dobro rodziny oraz integralność stworzenia. (…) Gromadzimy we wspólnocie osoby, które odczuwają pragnienie integracji wszystkich wymiarów swego życia z pełnią wiary chrześcijańskiej (…). Dążymy do osiągnięcia takiej jedności życia, poprzez odpowiedzi na wezwania Chrystusa pojawiające się w świecie, w którym żyjemy”.
Zasadniczym celem Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego jest apostolstwo podejmowane w każdym wymiarze życia, od apostolstwa w Kościele po zaangażowanie w życiu społecznym, gospodarczym, politycznym itd. Członkowie WŻCh realizują obecnie swoje zaangażowanie apostolskie w następujących obszarach życia:
- aktywne włączenie w życie Kościoła; współpraca z innymi ruchami; ewangelizacja;
- promowanie duchowości ignacjańskiej;
- pogłębianie formacji duchowej ludzi świeckich; formacja liderów;
- zaangażowanie w pracę zawodową i wspieranie prywatnej przedsiębiorczości; praca na rzecz zmniejszania bezrobocia; praca nad przemianami w szkolnictwie;
- troska o dobro rodziny i wychowanie dzieci;
- posługa na rzecz biednych, chorych i osamotnionych;
- troska o rozwój kultury i o ekologię;
- zaangażowanie w mass-media.
Członkowie WŻCh współpracują z jezuitami m.in. poprzez pomoc w udzielaniu rekolekcji ignacjańskich w domach rekolekcyjnych oraz wspierając misje prowadzone przez jezuitów.
Duchowość WŻCh jest skoncentrowana na Misterium Paschalnym Chrystusa. Członkowie wspólnot dążą do coraz głębszej jedności z Chrystusem, który „tu i teraz” kontynuuje misję zbawienia. Więź z Chrystusem i Jego Kościołem jest mobilizacją do twórczej i konkretnej pracy nad urzeczywistnieniem Królestwa Bożego na ziemi. Szczególnym wzorem tej współpracy jest Maryja, od której członkowie WŻCh uczą się odczytywania i wypełniania swego apostolskiego powołania.
Szczególnym źródłem duchowości naszej wspólnoty są Ćwiczenia duchowe św. Ignacego z Loyoli. „Nasze powołanie wzywa, byśmy żyli taką duchowością, która otwiera i uczy dyspozycyjności na to wszystko, czego Bóg oczekuje od nas w każdej konkretnej sytuacji życia codziennego. Rozpoznajemy, że szczególnie modlitwa osobista i wspólna, rozeznanie we wspólnocie, rozeznanie indywidualne, w tym rachunek sumienia oraz kierownictwo duchowe są ważnymi środkami do szukania i odnajdywania Boga we wszystkich rzeczach”. Jest to duchowość ludzi pozostających w świecie, kochających ten świat i wrażliwych na obecność w nim Boga.
Najbardziej powszechnym środkiem formacji w WŻCh są spotkania w małych grupach – wspólnotach podstawowych. Każda grupa spotyka się systematycznie co dwa tygodnie na wspólnej modlitwie, dzieleniu się życiem i wiarą, wspólnym rozeznawaniu i poznawaniu nowych treści. W trakcie tych spotkań uczestnicy uczą się działania opartego na doświadczeniu – rozeznawaniu – podejmowaniu decyzji, aby w rezultacie być coraz bardziej kontemplatywnymi w działaniu. Za grupę odpowiadają: Koordynator, Animator oraz Asystent opiekun duchowy, którym zazwyczaj jest kapłan jezuita.
Najwyższą władzą Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego jest Zgromadzenie Narodowe zbierające się co 4 lata, które wybiera Radę Wykonawczą na czele której stoi Prezydent.
KOORDYNATOR jest członkiem grupy i został wybrany na okres 2 lat. Odpowiada za koordynowanie całości życia grupy i zaangażowania apostolskiego wszystkich członków grupy. Nie oznacza to, że sam ma wykonywać wszelką pracę, zadania i zaangażowania apostolskie, ale jest on odpowiedzialny za całość życia i zaangażowania wszystkich członków w grupie.
Zadania koordynatora:
- Przygotowanie rocznego kalendarza grupy uwzględniającego wydarzenia całej wspólnoty.
- Troska o należyte przygotowanie i prowadzenie spotkań.
- Właściwy rozkład czasu na rozwój w trzech wymiarach: duchowym, wspólnotowym i apostolskim.
- Udostępnianie grupie materiałów potrzebnych do rozwoju.
- Troska o dobry kontakt w grupie oraz poszanowanie wolności.
- Reprezentowanie grupy na spotkaniach Rady Koordynatorów.
- Współpraca z animatorem i asystentem odnośnie życia i zaangażowania grupy, szczególnie formacji i treści spotkań.
- Troska o kronikę opisującą życie i zaangażowanie apostolskie grupy.
Wymagania od koordynatora:
- Udział w proponowanych Ćwiczeniach duchowych, kursach, szkoleniach, itd.
- Regularna analiza spotkań, życia i zaangażowania apostolskiego grupy.
- Kontakty z koordynatorem lokalnym wspólnoty oraz koordynatorami grup.
Zazwyczaj na początku istnienia grupy na koordynatora wybierany jest „naturalny przywódca”. W miarę rozwoju grupy na koordynatora wybiera się osobę mającą następujące cechy:
- Realizacja drogi WŻCh.
- Odpowiedzialność i poświęcenie dla innych.
- Posiadanie inicjatywy, motywowanie grupy w osiąganiu konkretnych celów.
- Umiejętność współpracy ze wszystkimi członkami grupy.
ANIMATOR odpowiada za integralną formację poszczególnych osób oraz całej grupy w trzech wymiarach: duchowym, wspólnotowym i apostolskim. Animator pełni swoją funkcję przez 3 lata. Ideałem jest kiedy animator ma swoją grupę, w której wzrasta a swoją funkcję pełni w innej grupie, w ten sposób zachowuje pewien dystans, który ułatwia mu obiektywne spojrzenie na procesy zachodzące w grupie.
Zadania animatora:
- Świadek wiary i miłości Chrystusa.
- Pomoc osobie jak i całej grupie w rozeznaniu, podejmowaniu decyzji oraz rewizji w ich realizacji odnośnie osobistej formacji i zaangażowań apostolskich.
- Troska o formację w grupie w duchu pedagogiki Ćwiczeń duchowych.
- Współpraca z koordynatorem i asystentem nad formacją w grupie.
- Proponowanie odpowiednich środków formacji dostosowanych do grupy.
Wymagania od animatora:
- Udział w proponowanych Ćwiczeniach duchowych, kursach, szkoleniach, itd.
- Znajomość duchowości WŻCh, drogi „życia Przymierzem”, osobiste świadectwo życia tymi wartościami.
- Znajomość Pisma św. oraz nauki społecznej Kościoła.
- Świadomość społecznych, ekonomicznych i politycznych problemów współczesnego świata.
- Dojrzałość w relacjach międzyludzkich.
- Znajomość współczesnej psychologii.
- Zdrowy rozsądek, szacunek do doświadczenia innych, wewnętrzna wolność.
Opracowanie na podstawie dokumentu: Posługi w WŻCh wg „orientacje” nr 3, Warszawa 1988.