Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego

Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego jest propozycją otwartą dla każdego

„Miarą cywilizacji – miarą uniwersalną, ponadczasową, obejmującą wszystkie kultury, jest jej stosunek do życia. Cywilizacja, która odrzuca bezbronnych, zasługuje na miano barbarzyńskiej, choćby nawet miała wszelkie osiągnięcia gospodarcze, techniczne, naukowe”.

Ojciec Święty Jan Paweł II, Kalisz, 3.04.1997

W każdej godzinie i minucie, gdzieś na świecie, umierają najmniejsi i najbardziej bezbronni – nienarodzone dzieci. W przeciągu roku na całym świecie ginie w wyniku aborcji około 42 milionów dzieci. W samych tylko Stanach Zjednoczonych od 1973 roku zginęło 56 milionów dzieci i nadal ginie ich około 4 tysiące dziennie. Każdego dnia w tym kraju, ponad 32 tysiące osób odwiedza strony internetowe w celu zdobycia informacji na temat aborcji i tym podobnych terminów.

Odpowiadając na powszechne zagrożenie życia ludzkiego, zapraszamy ludzi dobrej woli, do podejmowania apostolstwa na rzecz rozkrzewiania duchowej adopcji w intencji obrony życia, macierzyństwa i rodziny. Zaszczepiając ducha adopcji, głosząc słowo i podejmując przyrzeczenia dziewięciomiesięcznej modlitwy, możemy razem tworzyć wielkie dobro. Pomożemy w ocaleniu od zagłady wielu istnień ludzkich, wyrwiemy z udręki sumienia matki dotknięte syndromem poaborcyjnym oraz będziemy zmieniać mentalność ludzi w kierunku afirmacji życia.

Program Duchowej Adopcji organizowany przez Wspólnotę Życia Chrześcijańskiego rozpoczął się w święto Matki Bożej Gromnicznej w Jezuickim Ośrodku Milenijnym oraz w święto Zwiastowania Pańskiego w parafii św. Władysława. Podczas uroczystych Mszy św. gościliśmy s. Maksymilianę Kamińską prowadzącą terapię dla osób cierpiących z powodu skutków aborcji. Siostra przedstawiła bliżej Program Duchowej Adopcji dziecka poczętego oraz podała szersze informacje o Programie Rachel, który prowadzi od 2 lat na terenie Chicago.

Na czterech Mszach św. celebrowanych w tych dniach i połączonych z przyrzeczeniami Duchowej Adopcji, ślubowania złożyło ponad 150 osób. Wszystkie te osoby, które odpowiedziały na apel do dziewięciomiesięcznej modlitwy za dzieci nienarodzone stały się świadkami świętości i nienaruszalności życia ludzkiego.

Wspólnie więc przyczyniliśmy się do budowania kultury kochającej życie, do której tak usilnie zachęcał nasz święty rodak, papież Jan Paweł II.

Na czym polega to dzieło?

Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa 9 miesięcy. Polega na codziennym odmawianiu modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców i jednej z 20 tajemnic Różańca (tzn. jednej dziesiątki Różańca). Można także dołączyć dowolnie wybrane praktyki takie jak: częsta spowiedź i Komunia święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma świętego, post, dodatkowe modlitwy czy pomoc potrzebującym.

Każda osoba dorosła może podjąć Duchową Adopcję; jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców. Adoptujemy każdorazowo tylko jedno nieznane nam dziecko zagrożone aborcją. Pan Bóg-Dawca Życia zna jego imię i On sam nam je wybiera. Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzone uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie w dowolne święto Matki Bożej.

Duchowa adopcja może być podjęta jeden raz, ale może być podejmowana cyklicznie co 9 miesięcy, jednak zawsze po wypełnieniu poprzednich zobowiązań. Każdorazową nową Duchową Adopcję powinno poprzedzać nowe przyrzeczenie. Postanowienia dodatkowe (dodatkowe praktyki) są uzupełnieniem Duchowej Adopcji. Są dobrowolne, lecz są chętnie widziane i praktykowane, ponieważ często stanowią potrzebę większego zadośćuczynienia, dziękczynienia, bądź wyproszenia łask u Bożej Opatrzności. Aby podjęte postanowienia praktyk skutecznie i do końca wykonać, najlepiej jest podjąć jedną lub najwyżej dwie praktyki.

Może się zdarzyć, że zapomnimy lub zaniedbamy nasze zobowiązania adopcyjne. Długa przerwa, na przykład miesięczna, przerywa Duchową Adopcję i wymaga podjęcia jej od początku. Należy wtedy odbyć spowiedź, ponowić przyrzeczenia i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy Duchową Adopcję kontynuować, przedłużając praktykę o ilość dni opuszczonych.

Prosimy, dzielcie się miłością do życia, które jest nam dane przez Boga i przyłączcie się do tego wielkiego dzieła Duchowej Adopcji. Pragniemy, by każde dziecko znalazło swój dom rodzinny. Nową szansą na kochającą rodzinę dla dziecka, które zostało jej pozbawione, jest Adopcja.  Według oficjalnych źródeł, ponad 2 miliony par małżeńskich czeka na adopcję, włączając w to dzieci wszystkich ras oraz specjalnej troski. (AS)

Zobacz galerię »